μαχάριν

μαχάριν, τὸ (Μ)

ξύλινος κρίκος που τόν περνούσαν στα ρουθούνια ή στα σαγόνια διαφόρων ζώων για να τά δαμάσουν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκοπερσικό mehar].